Przedmiotem inwentaryzacji było czternaście budynków „Starej Rzeźni” w Poznaniu. Większość obiektów kompleksu została wybudowana w 1900 roku i jest objęta ochroną konserwatora zabytków. Celem opracowania było przygotowanie dokumentacji 2D, jako materiału wyjściowego dla planowanej przebudowy tego zabytkowego zespołu budynków.

Pomiary obejmowały tradycyjny pomiar geodezyjny tachimetrem i GPS oraz pomiar skanerem laserowym. Dane ze skaningu naziemnego zostały dopełnione kolorową chmurą punktów uzyskaną po nalocie dronem. Zdecydowano się na użycie jak największej ilości bezinwazyjnych sposobów pozyskiwania danych, ponieważ wiele budynków groziło zawaleniem albo dostęp do nich był całkowicie niemożliwy.

Dokumentacja 2D, która powstała na podstawie chmury punktów oraz dostępnych ekspertyz budowlanych zawierała rzuty poziome wszystkich kondygnacji, rysunki elewacji, przekroje z widokiem w skali 1: 50 oraz zestawienie detali architektonicznych.